خيلي سخت است وقتي همه کنارت باشند و باز احساس تنهايي کني!
وقتي عاشق باشي و هيچ کس از دل عاشقت باخبر نباشد !
وقتي لبخند مي زني و توي دل گريه کنی !
وقتي تو خبر داري و هيچ کس نمي داند !
وقتي به زبان ديگران حرف مي زني ولي کسي نمي فهمد !
وقتي فرياد مي زني و کسي صدايت را نمي شنود !
وقتي تمام درها به رويت بسته است...
آن گاه دستهايت را به سوي آسمان بلند مي کني و از اعماق قلب تنها و عاشق و گريانت بانگ برمي آوري که: « اي خداي بزرگ دوستت دارم!» و حس مي کني که ديگر تنها نخواهي ماند
نظرات شما عزیزان: